به اندازۀ تمام شعرهای نگفته ام
به لب هایت بدهکارم
بوسه هایی را
که طعم شاتوت و شکلات می دهند
به اندازۀ وزن تمام کوله پشتی های پر از کتاب و دلتنگی
سنگینی سرم را
به شانه هایت
سبکی نفسم را
به گونه هایت بدهکارم
قلبت را به من بدهکاری
قدر تمام روزهای سکوت و بی خبری
نگاهت را
به اندازۀ تمام تیله های سبزآبی دنیا
بدهکاری به چشم هایم
صدایت را.
اما دیگر نمی خواهم
به این زودی ها بی حساب شویم.
می آیی تا آخر دنیا بدهکار هم باشیم؟
((بهاره بهگوی))
روستای وفس معروف به ماسوله استان مرکزی
تمام ,اندازۀ ,هایت ,نگفته ,شعرهای ,بدهکارم ,به اندازۀ ,را به ,اندازۀ تمام ,نگفته ام ,شعرهای نگفته ,تمام شعرهای نگفته
درباره این سایت